Creatie van het goede gaat samen met geduld. Wanneer iets te snel wordt gecreeerd heeft het iets demonisch. Dit kunnen we zien in de Mesapotamische creatie mythe, waarin de eerstgeborene van Zurvan (het eerste principe), Ahriman, te snel was geboren omdat hij niet wilde wachten. Hij scheurde de baarmoeder open en klom eruit. Hij was demonisch en droeg een verschrikkelijke geur met zich mee. Hij was het kwaad zelf en zijn doel was om de creatie (de wereld) van zijn broer Ahura Mazda te vernietigen.
We weten en voelen wanneer iets te snel gaat - dan wordt het demonisch. Daarom gaat creatie vaak hand in hand met het demonische. Vele artiesten hebben vaak iets demonisch: ze zijn gek, depressief of zelfs bezeten.
Creatie gaat samen met pijn en verdriet. Met tranen van wanhoop. Tranen en pijn over de dood van het oude, maar de wederopstanding en de creatie van het nieuwe geeft veel potentie voor een betere wereld. Daarom zijn bevallingen zo pijnlijk, maar het nieuwe leven maakt dat het waard.
Het oude moet dood om ruimte te maken voor het nieuwe. Of dit nou gaat om een oude gewoonte, een oud systeem of een oude overtuiging, je moet offers brengen. Je moet bereid zijn om het gapende gat van de afgrond van het onbekende in te duiken. En wees geduldig. Geef de zaadjes van de machtige bomen wat tijd om te groeien.
